Ekspresyjność jako Źródło Władzy Lidera

Barack Obama, Martin Luther King, Oprah Winfrey, Józef Piłsudski, Gandhi, George W. Bush, Adolf Hitler – wszystkich ich łączy jedna rzecz. Ekspresyjność to potężne źródło władzy liderów, które może inspirować, dawać motywację i pomagać ludziom, ale w rękach psychopaty stanie się zabójczą bronią.

Ekspresyjność jako źródło władzy to temat mi bardzo bliski, bo właśnie na ekspresyjności opiera się moja praca trenera między innymi. Nie trudno było się pewnie domyślić, że jest to moje ulubione źródło.

Ekspresyjność to umiejętność przekonującego i skutecznego komunikowania się w mowie i piśmie.

Przyjmuje się, że osoby bardzo ekspresyjne mają większe predyspozycje do przewodzenia innym w porównaniu do osób o niskim współczynniku ekspresyjności. Dzieje się tak ponieważ ludzie ekspresyjni:

• komunikują się dużo częściej i są przez to bardziej zauważalni w grupach;
• przekazują innym idee, wzbudzają emocje i przedstawiają propozycje;
• odkrywają się przed innymi, dając się lepiej poznać;
• w bardziej umiejętny sposób wyrażają swoje emocje;
• uchodzą za bardziej kompetentnych i doświadczonych;
• są bardziej odporni na perswazję i manipulację;
• zarażają energią i entuzjazmem innych;
• lepiej obrazują swoje cele i marzenia;
• lepiej posługują się mową ciała;
• są bardziej przekonujący, pewni siebie i asertywni;

Badania naukowe na University of California-Berkeley dowodzą, że osoby ekspresyjne są bardziej dominujące i wpływowe w grupach, dzięki czemu inni szybciej decydują się podążać za nimi. Ekspresyjność wyraża się tutaj w dużej aktywności oraz częstszym zabieraniem głosu w dyskusjach. Okazuje się, że ich wypowiedzi wcale nie muszą mieć nadzwyczajnej wartości merytorycznej. Często zdarza się nawet, że wartość merytoryczna wypowiedzi osób bardziej ekspresyjnych jest niższa niż tych mniej ekspresyjnych.

Mimo wszystko ta pierwsza grupa zostaje oceniana jako bardziej wpływowa. Zależność polega na tym, że niektóre osoby mają większą siłę ekspresji, ponieważ przyciągają większą uwagę, częściej są widoczne, słyszane oraz wchodzą w większą ilość interakcji niż te nieekspresyjne.

O sile ekspresyjności pisali już starożytni filozofowie, jak na przykład Arystoteles, który jako pierwszy analizował wypowiedzi ludzi i badał je pod kątem wywierania wpływu. Wyniki swoich badań przedstawił w „Retoryce”. Na szczególną uwagę zasługuje sztuka wystąpień publicznych, która jest na pewno jedną z najważniejszych i podstawowych umiejętności przywódcy.

Jednym słowem – opłaca się być ekspresyjnym.

Rozumiem jednak doskonale, że nie każdy będzie się czuł jak ryba w wodzie na scenie czy biorąc udział w publicznych dyskusjach. To po prostu może nie być Twoje „Flow”. Wtedy władza i zakres wywierania wpływu będzie się opierać na innych źródłach, ale nie zwalnia Cię to absolutnie z obowiązku pracy nad ekspresyjnością. Miękkie umiejętności komunikacji to moim zdaniem absolutna podstawa w dzisiejszym świecie. Dzięki temu po prostu żyje się łatwiej i przyjemniej.

Jak wzmacniać swoją ekspresyjność

• Poznaj swój język i naucz się mówić poprawnie gramatycznie. Tutaj pomaga też czytanie książek, które wzbogacą Twoje słownictwo i styl wypowiedzi;
• Szukaj okazji do ćwiczeń swoich wystąpień. Zapisz się do klubu mówców albo na zajęcia z retoryki, prowadź wykłady, zebrania w firmie i prezentacje biznesowe. Proś później o feedback doświadczonych trenerów, bądź innych mówców;
• Zabieraj głos w dyskusjach. Po prostu się zgłoś i powiedz swoje zdanie;
• Rozwijaj umiejętności pisania. Pisz blogi, strony internetowe, artykuły, prowadź dziennik, notuj swoje obserwacje, spostrzeżenia i wnioski;
• Słuchaj przemów wielkich mówców. Naśladuj ich ruchy, sposób wypowiadania się i ton głosu;

Wykorzystaj Internet i portale takie jak YouTube i inne, aby dotrzeć do potencjalnych odbiorców.

Życzę sukcesów!

Źródła i inspiracje:

Terry R. Bacon, Sztuka Skutecznego Przywództwa, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot 2014

Tomek Tryczyński